سوال واردی وجود داره که گروه‌های جهادی و مردمی به نهادها و دستگاه‌ها نیاز دارند یا اونها به گروه‌ها محتاجند.

 شاید نوع ارتباطات این دو با یکدیگر بویژه در سال‌های اخیر ایجاد سوء تفاهم‌هایی کرده باشد که‌ بعضا گروه‌ها و متولیان جهادی برای تامین مخارج و هزینه فعالیت‌های خود پیش دستی کرده و سراغ نهادها و دستگاه‌ها بروند ولی‌ نباید فراموش کرد که‌ مجموعه‌های مختلف انتفاع بیشتری از این همکاری‌ها و مشارکت نصیبشان می‌کند.

بویژه بحران‌های اخیر در موضوع زلزله و سیل و کرونا بوضوح نشان داد که اگر کمک و همراهی گروه‌های مردمی و جهادی نبود قطعا نهادها و دستگاه‌های متولی در انجام وظایف خود معطل می‌ماندند.

به اختصار می‌توان گفت، مردمی کردن فعالیت‌ها و همراهی و مشارکت های مردمی از جمله اتفاقاتی است که از دل فعالیت گروه‌های جهادی در حوزه محرومیت‌زدایی خارج می‌شود و هرجا که ما سعی کردیم موضوع محرومیت‌زدایی را سازمانی کنیم و به دنبال برنامه‌ریزی برای مناطق محروم پشت میزهای دفاترمون در ساختمان‌های اداری خود باشیم از هدف دور شدیم.

شاید می‌بایست گام اول در ارتباط گرفتن با نهادها و دستگاه‌ها روشن کردن این موضوع باشد…

 انتهای پیام/