وقتی بر همت مردم تکیه و خودباوری در آنها تقویت شود استخرهای خانگی نجات غریقِ اقتصاد در خشکی خواهد شد و زمینه اشتغال زایی را در منطقه ایجاد می کند.

گروه جهادی شهید احمدمحمدی دانشگاه ملی زابل در استان سیستان و بلوچستان از جمله گروه‌هایی است که با توجه به نیاز مردم با ایجاد خودباوری در آنها و با استفاده از ظرفیت‌های منطقه بر روی پروژهای اشتغال‌زایی کار کرده است.

آنها با مطالعه شرایط لازم و زمینه‌های موجود برای پرورش میگوی آرتمیا و تطبیق آن با شرایط منطقه چابهار توجه مردم را به این سمت سوق داده اند و با موفقیت در انجام این کارتوانستند استخرهای خانگی برای پرورش این نوع آبزی را ایجاد کنند.

هادی زمانی ثانی در تکمیل این موضوع گفت: ما در بحث پرورش آرتمیا در مدل‌های خانگی کار کردیم، قبلا در مدل صنعتی پرورش داده می‌شد که ما با نگاه محرومیت‌زدایی سعی کردیم در مدل خانگی به وسیلۀ این کار اشتغال‌زایی کنیم.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه آرتمیا یک میگوی کوچک است که زیستگاه آن دریاچه ارومیه است اما به واسطه‌ی منابع غذایی که در بندر چابهار و دریا وجود دارد امکان پرورش آن در این منطقه مهیا است و این گروه جهادی برای ادامه تخصصی کار از دانسته‌های دکتر امینی چابهار که در این زمینه تخصص دارد استفاده می کنند.

بنا بر اظهارات زمانی ثانی، گروه جهادی اولین قدم را با نقد بر تکرار نگاه مُسکِّنی برای حل مشکلات بر می‌دارد و افزود: دیدیم با توزیع بسته غذایی و پول بین مردم نمی توان ریشه ای به حل مشکلات منطقه بپردازیم و باید کاری کاری می کردیم که مردم آبرومندانه، اشتغال پایدار داشته باشند و با درآمد خود نیازهای خود را برآورده کنند.

وی بیان کرد: با توجه به تحقیقات ما در آن منطقه به این نتیجه رسیدیم که امکان پرورش این میگوی ریز وجود دارد که یک غذای لوکس است، منبع پروتئین خوبی به شمار می رود و از همه مهمتر کسانی که در منطقه به پرورش آن مشغول هستند زیاد نیستند و کار مشابهی هم درآن منطقه دیده نشده است بر آن شدیم که این راه حل را پیگیر باشیم تا شاید بتوانیم در واردات و خروج ارز هم صرفه جویی کنیم.

خادم این گروه جهادی در توضیح ساخت استخرهای پرورش این نوع میگو اظهار کرد: نوع استخر‌ها برای این کار مدل ساده‌ای هستند، با عمق نهایتا ۶۰ سانت و طول و عرض ۲ متر در ۱ متر اما باید درآنها دریا را شبیه سازی کرد و آب همواره در آن جریان داشته باشد.

وی در این راستا تصریح کرد: استخرها با توجه به زمین‌ها و مساحت در اختیار خانواده‌ها، ساخته شدند و برای هر دو استخر یک پمپ قرار دادیم که در فواصل زمانی مرتب آب را هم بزند.مردم باید به استخرها سر می‌زدند تا زباله و چیزهای دیگر درون آن نیوفتد و در فواصل زمانی مقداری از آب را بر می‌داشتند و رشد آرتمیا را بررسی می کردند. ما تخم‌های آرتمیا را به آب تزریق می‌کردیم و سپس مواد محرک برای رشد آن مثل برخی جلبک ها را تزریق می‌کردیم. نهایتا تکثیر این میگو به حدی می‌رسد که با گونی آن را جمع‌آوری می‌کنند.

طبق گفته خادم گروه جهادی احمد محمدی، هر استخر با الکتروموتور و تمام موارد جانبی حدودا پنج میلیون هزینه دارد که توافق با قرارگاه پیشرفت و آبادانی که “رسالت آن تحقق تدابیر و فرامین مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در امر سازندگی، عمران، آبادانی، خدمت رسانی و محرومیت زدایی در مناطق دورافتاده و محروم کشور و نیز برقراری امنیت پایدار مردمی، بسترسازی خدمت رسانی بیشتر نظام و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های استانها است” وام قرض‌الحسنه غیربانکی تامین شد.

وی در مورد اینکه این کار برای هر خانوار چقدر سود دارد نیز افزود: هر استخر ماهانه ۸۰۰ هزارتومان سود دارد، و خانواده‌ها باید کار‌های ساده‌ای انجام دهند و اگر رخوت نداشته باشند نتیجه می‌گیرند.

زمانی ثانی ادامه داد: کل هزینه احداث استخر میلیون تومان است و یک خانواده اگردو استخر، جمعا ۹ متر مکعب داشته باشد، ماهانه یک میلیون و ششصد هزارتومان درآمد دارد و کل هزینۀ استخر پنج میلیون تومان است.

وی با نقد عدم دخیل کردن مردم در حرکت‌های جهادی در راستای رفع نیاز های آنها در مناطق محروم نیز گفت: نباید تمام کارها را اعضای گروه جهادی انجام دهند! ما هیچ پول بلاعوضی ندادیم، ما وام قرض‌الحسنه می‌دهیم و آن را پس می‌گیریم. ما نمی‌گوییم آمده‌ایم به تنهایی برای شما کار کنیم و بدون دخیل کردن آنها فعالیتی را شروع کنیم بلکه ما بیشتر نقش مهندس ناظر را ایفا می کنیم.

زمانی ثانی بیان کرد: اینطور نیست برویم برای مردم حمام و دستشویی و مدرسه و… بسازیم و مردم در اجرای عملی این کارها دخیل نباشند. موردی در یکی از طرح ها داشتیم که فردی با عنوان اینکه بخاطر ناتوانی جسمی نمی تواند به ما کمک کند اما وقتی دید شرط ما برای اجرای طرح همراهی خود فرد است، آن رخوت و سستی را کنار گذاشت و خودش جایگاه دام‌هایش را ساخت و از ما تشکر هم کرد.

زمانی ثانی تصریح کرد: با این روش حتی اگر دخالت مردم به اندازۀ یک هزار تومانی باشد، خودشان لذت رزق و کارشان را می‌چشند و مانند خدمات رایگان نیست که کسی قدر آن را نداند.

پیشنهاد این جهادگر با توجه به تجربه‌ای که در حرکت جهادی مسئله محور خود کسب کرده است، سوق دادن حرکت‌های جهادی در حوزه اقتصاد به سمت اشتغال پایدار است تا عزت و آبروی مردم حفظ شود و زمینه تلاش خودشان برای کسب روزی ایجاد شود، مگر اینکه خانواده‌ای واقعا توان جسمی یا مالی نداشته باشد.

 انتهای پیام/